بغاوت او مقاومت د څه لپاره؟بغاوت او مقاومت د چا لپاره؟

ليک: بلال عاکف

مقاومت، بغاوت او سرکشي د څه لپاره؟ که د مقاومت هدف دا وي ترڅو له ننګرهاره تر هراته، او بيا له نيمروزه تر واخانه پورې په ټول هېواد کې سرتاسري امن، سوله او واحد نظام رامنځته شي، نو دا هغه څه دي چې موږ اوس وينو او عملا ېي مشاهده کوو، چې په هېواد کې له ختيځ نه تر لويديځه او بيا له سويل نه تر شماله پورې واحد نظام وجود لري، د انسان د سر او مال د عزت او حيثيت د خونديتوب لپاره دَ نظام عسکرو لاس تر نامه ولاړ دي… نو مقاومت او بغاوت د څه لپاره؟

که دَ بغاوت او مقاومت هدف دا وي چې غلا، قتل، فساد، باجګيري، زورګويي، زورواکي، چورواکي، ختمه شي، نو دا هغه څه دي د طالبانو د راتګ سره سم هرڅه تري تم شول، نه اوس څوک دَ چا مال غصبوي، نه دَ چا ژوند ګواښي، نه باجيګيري شته، او نه هم د چورواکو د چور او تالان کېسې…
نو بغاوت او مقاومت د څه لپاره ؟

آیا موږ د مارشال(!) دوستم د بیا راتګ لپاره مقاومت وکړو؟ ترڅو یو سیمه ایزه آمپراطوري او فرعونیت حاکم کړي؟ ډلې ډلې بې ګناه انسانان د قومي تعصب پر اساس په شهادت ورسوي؟ د ملت په وينو یو نړیوال بیزنس روان کړي؟ ، ترڅو د ځان لپاره ځمکنۍ جنتونه(ماڼۍ) جوړې کړي، او ملت د تل لپاره د سوال په ګداۍ کینئ؟

آیا موږ د حسیب قوای مرکز(ذال شار) لپاره مقاومت وکړو؟ ترڅو په ټول هېواد کې لنډغري، لوچکي، باجګري، بچه بازي، غلا، قتل، چور، چپاول، لواطت، زناء…… یوځل بیا رایج شي؟
آیا موږ د احمد مسعود لپاره مقاومت وکړو؟ هغه احمد چ نه یې د افغانستان نوم مانه، نه یې افغاني هویت مانه؟ نه یې ملي بیرغ مانه؟ نه یې جمهوریت مانه؟ نه یې ملي سرود مانه؟ نه یې د افغاني ټولنې ملي ارزښتونه مانه؟ نن یې د بیا راتګ لپاره مقاومت وکړم؟ ولې؟
آیا موږ د عطاء نور لپاره مقاومت وکړو؟ ترڅو په شمال کې یوځل بیا فرعونیت ریښې وځغلوي؟ آیا موږ د عطاءنور زامنو لپاره مقاومت وکړو چ دلته د غریب او بیچاره ملت د وینو په قیمت په فرانسه، لندن… کې د ځان لپاره په لکونه ډالر برانډ ساعتونه، براڼډ موټرونه،کالي…واخلي او دلته ملت له ولږې مړ کړي؟
آیا موږ مقاومت د محقق؟، سیاف؟، رباني؟، ګیلاني؟، حکمتیار؟، مجددي؟، خليلي؟، دانش؟، مسلمیار؟، ظاهر قدیر؟، تره خیل؟، الله ګل مجاهد؟، همایون همایون؟،…. لپاره مقاومت وکړو؟

د ولس لپاره دَ بقا او هوساينې لپاره دا لاره نه ده چې شاوخوا درې کاله له هېواد څخه تېښته وکړې او بيا صحنې ته دَ بل چا په اوږو سپور راشې او ددې ملت د بقاﺀ او ژغورونۍ په دروغژن شعار ولس يو ځل بيا دَ هلاکت او بدبختۍ کندې ته ور ټېل وهه.

جالېبه او عميق دردونکې داده چې ټول پخواني مفسدين او چورواکان د روان وضعيت حل لاره مازي جګړه او ويجاړي بولي، که د ملت بقاﺀ او ژغورنه د ملت په وينو، جګړو او ويجاړيو کې وي، اوس بايد افغانستان دَ نړۍ د زبرځواکه هېوادونو په لومړي قطار کې واى، ځکه موږ دلته د بدو جګړو سره نسلونه را لوي او مړه کړل، او اوس هم يو شمېر خلک شته چ ددې جګړې د لا دوام په خاطر هڅه کوي تر څو د خپلو شخصي غوښتنو په موخه نسلونه قرباني کړي… خو ماته بيا ترټولو دردونکې داده دوى لپاره دَ ولس وينو تويولو پرته بله لاره نشته، دوى کې هيچا د ولس ساتنې، هوساينې، لوږې او فقر ختمولو طرحه نلري، دوى به د ولس لپاره طرحه څه وکړي؟ تېر شل کاله دوى څه وکړل؟ همدا چې د ولس په قربانيو او وينو يې ګرم بازار ساتلى ؤ، او د وينو يې يو نړيوال بازار رامنځته کړى ؤ.

هغوى چې ددې نظام پر وړاندې بغاوت او مقاومت کوي، دا يې حللاره نه ده، راشئ، په يو ټغر د اسلام تر چتر لاندې راټول شئ، بغاوت، مقاومت او جګړه ددې ولس او ملت په خېر نه دى، د ولس لپاره د کار او خدمت کولو بهترين وخت دى، راشئ د اسلامي نظام څخه ملاتړ وکړئ، ترڅو دَ خداى او د ولس حق اداﺀ شي.